Okullar açıldı,kitap defterler kaplandı,kıyafetler servisler vs ayarlandı.Geleneksel ''okul açıldı gribimizi'' de olduk.Küçük kızım emeklemeye başladı.Tabii bu arada dikiş dikmek sadece bir hayal . Çöldeki vaha gibi uzaktan bana el sallıyor kumaşlarım,kalıplarım,makinem...Kızımı uyuturken bloglara göz atıp iç geçiriyorum.
          Allah ömürlerini uzun etsin, çocuklarımın varlığından şikayetim yok,eksik duadan korkarım.
 Bekliyorum,hayatın tadını çıkartmaya çalışıyorum,çocuklarımın büyümesini seyrediyorum .Mutluluk,hüzün,endişe,övünç,şükür elele gidiyor bu süreçte...Kimi zaman endişe önde gidiyor etrafımı bulut gibi sarıp hafakanlara boğuyor beni,kimi zaman mutluluk elimden tutup bulutların üstüne çıkarıyor.Fakat her durumda illa ki şükür ,ipi göğüslüyor günün sonunda,başında,ortasında....Annelik dediğin şey de bu bütünün toplamı değil mi zaten...Allah isteyen herkese hayırlı evlatlar nasip etsin.
       

İşi edebiyata vurup dişe dokunur birşey yapamayışımı kamufle ettim yine;))Bir de şarkı dinleteyim size tam olsun....