30 Kasım 2011 Çarşamba

Kabanı sonunda bitirdim ama...

      3 ay önce başladığım kabanı dün bitirebildim.Şaka değil gerçekten üç ayda bitirdim.Kaçkez başladığıma pişman oldum.''Yapamayacaktın madem çocuğu niye heveslendirdin?'' fırçası attım kendime.Başına bile oturamadım makinemin haftalarca.Şikayet değil anlattıklarım,üç ayın izahını yapmaya çalışıyorum hem vicdanıma hem size.Sonuçta diktiğim şeyi funclub'ımın yegane üyesi benim sevgili dikiş kobayım,kızım beğendi ve giydi.Okulda arkadaşları da beğenmiş hatta benim diktiğime inanmayanlar da olmuş.Fakat sorunlu bir kişilik olan ben ortaya çıkan kabanın fotoğraflarını çekmeye çalışırken ilham aldığım sanat eserinin yanında benimkinin çuvalımsı bir profil çizdiğini gördüm.Her ne kadar aksi bir imaj  çizsem de dışarıya karşı,ciddi bir özgüven sorunum olduğunu anladım.Muntazam ve sistemli bir dikiş eğitimi almayan benim gibi bir insan için giyilebilir bir şey dikmek bile büyük başarı aslında ama takip ettiğim insanların eserlerini görünce kendiminkini yayınlayacak cesaret bulamadım.Birgün belki kabanın fotoğraflarını yayınlayıp görüş isteyeceğim dikiş bilenlerden.Yazık bana ki etrafımda değil bana fikir verecek  dikişle ilgilenen biri bile  yok.Muhtelif kitaplardan, internetten,blogcu hanımlardan yardım alarak bu işi öğreniyorum.'Madem bilmiyorsun,ortaya çıkanları beğenmiyorsun niye kendini heder ediyorsun dikiş dikeceğim diye'dediğinizi duyar gibiyim.Üniversite okuyup bir şekilde meslek sahibiyken tercihimi evimin kadını olma yolunda kullandım;pişman değilim.Fakat bu arada dünya yüzünde varlığımı ifade etmeye,birşeyler üretmeye olan ihtiyacımı gözardı edemedim.Çocuklarımın başında evimde otururken çocukluğumdan beri kendi oyuncak bebeklerimle başlayıp kızkardeşimin barbielerine diktiğim abiyelerle(!) süregelen dikiş aşkıma yoğunlaşmaya karar verdim.Kursa gitme denemelerim oldu fakat çocukla olmadı.Yani ben yaptım da kurs yetkilileri durumdan hoşlanmadı.Ben de azmettim yapa söke dikiş dikmeye başladım.Bu hobi benim için bir çeşit rehabilitasyon oldu.İşte bu yüzden dikiş dikiyorum.Diktiklerim çok kötü değil ama benim kendimden beklentilerim biraz fazla..Herzaman olduğu gibi, yine en büyük eziyeti ben, kendime yapıyorum.
       yeşilmutfaktantarifler blogununsahibi Özlem hanım bir etkinlikten bahsetmiş;inşallah güzel bir tarif yayınlayıp katılmak istiyorum.Küçük kızım bugün 10 aylık oldu.Çok hareketli bir çocuk ,beni sürekli peşinden koşturuyor,eh bazen de ben onu peşimden koşturuyorum.Bilgisayar başına oturabilmem için öyle çok parametre gözetmem gerekiyor ki elimde iphone gibi son asrın icadı bir alet olmasa sanal alemden tamamen uzak kalırdım.Buradan 'altı üstü bir ev hanımısın iphone senin neyine?'' demeden hatta ben istemeden bana iphone hediye eden kocama teşekkürü bir borç biliyorum.
        Benim post yazmadığım süreçte çok büyük olaylar yaşadık.İnsanların ne kadar peşin hükümlü ve merhametsiz olabildiğini gördük Van depreminde.Pis oyunlar uğruna kaybettiğimiz çocuklarımıza ağladığımız gibi depremde enkaz altında kalan yakınlarını arayan babanın feryadı da ağlattı bizi.Bu bir erdem değil;normal insan tavrı.Garip olanlar ve- çok şükür- az olanlar diğerleri..Yazmak istediğim çok şey var ama içerden gelen bebek ağlaması artık vaktimin daraldığını gösteriyor.



                                                                                                                                                                            
Aslında burada yazının başlığına bakarsanız kaban resmi olması gerekiyordu ama ''yuh olsun 3 ayda kaban mı dikilir'' diyenlere cevaben yayınlıyorum bu remi.Bütün sorumlusu şekilde görülen küçük hanım.





















,,,,,,,,,

15 yorum:

  1. Yerim ben bu ufaklığı..
    Maşallah,Allah nazarlardan korusun canım..
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  2. Meliha;teşekkür ederim ziyaretin icin.İade-i ziyarete geldim muhteşem tarifler ve fotograflar gördüm.Ellerine saglık.
    Allah cümlemizin evlatlarını kem gözlü kem sözlü insanlardan korusun.Sevgiler...

    YanıtlaSil
  3. Seni çoook iyi anlıyorum. Şu an 10 aylık bebeğim yok. Ama çalışıyorum ve 11 yaşında bir oğlum var. Ve dikişle işgili öğrenme aşaması aynen sen. Bende korkumdan bu ara dikişe el atamıyorum. Cesaretimin gelmesini bekliyorum. Ve bu arada evde ihmal ettiklerimle ilgileniyorum. Ama yılmayacağım. Yine döneceğim dikişe. Dinlenme dönemindeyim diyorum.:)

    YanıtlaSil
  4. Yılmayalım çabalayalım inşallah.Çalışma hayatı beni cok korkutmustur,hep uzak durdum bu yüzden.Allah size kolaylık versin beni de çalışmak zorunda bırakmasın.Evi,isi,cocuğu birarada yürütecek gücü kendimde görmüyorum.Yapabilenleri kutluyorum.Dikis dikememen doğal yani bosver...

    YanıtlaSil
  5. İşte onu içime anlatamıyorum boşveremiyorum. Kendimi yiyip bitiriyorum :)

    YanıtlaSil
  6. KEşke ekleseydiniz resmi :) Bende kendi dktiklerimi pek beğenmiyorum. Hazır gibi olmasını istiyorum ama diktiğimi bildiğimden midir neden bilmem olmuyor bi türlü :) Neyse inşallah bi gün bizde bu işte usta olabiliriz..

    YanıtlaSil
  7. Azminizden dolayı tebrik ediyorum ve muhakkak paylaşın yaptıklarınız böylelikle fikir paylaşımları yapar hem hatalarınız anlayabilir hemde kendinizi daha çok geliştirebilirsiniz..
    Miniğe de 40 bin kere maşAllah..
    Sevgilerimle..

    YanıtlaSil
  8. Haberok;iyi dileklerine katılıyorum.Yarım yamalak olunca bilgiler ortaya çıkanlarda da.hatalar oluyor.
    Zeynep;sizlerin çıkarttığı isleri görüp te kendi dikişlerimi beğenmek mümkün değil.Fakat haklısınız,fotografı yayinlayip kusurlarımla yuzlesmezsem duzeltemem.Minik kızım adına teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  9. eklee eklee eklee:))))))yaaa ama bir görseydik ya:((( eminim güzel olmuştur.Ellerine sağlık iyi günlerde giy inşallah

    YanıtlaSil
  10. Stylerabish;kursa başladıktan sonra epey zaman kaybolmuştun ortadan geri dönmüşsün şükür.Benim gibi tembellik yapma olur mu?Israrlara dayanamıyorum artık (!)ekleyeceğim inşallah meşhur kabanı.Pc nin basına oturabildiğimde tabii ki...Beni yureklendirdigin icin teşekkür ederim...

    YanıtlaSil
  11. evet ya sorma,kursla ev arasında mekik dokuyorum resmen.Artık uzun aralar olmaz inşallah.Kabanını merakla bekliyorum:)

    YanıtlaSil
  12. kaban hayırlı olsun sahibine.
    bana da beklerim.
    :)))))))

    YanıtlaSil
  13. Bir kase lezzet;Ayse Hanim teşekkür ederim ziyaretiniz ve güzel dileğiniz icin.

    YanıtlaSil
  14. olsun canım bu kucuk hanımlar her şeye deger

    YanıtlaSil
  15. ben yine de kabanı görmek istiyorum :)

    YanıtlaSil